Vertel eens iets over jullie familiebedrijf.
Onze vader is in 1964 met niks begonnen. Hij vroeg zich af: wat ga ik doen om de kost te kunnen verdienen? Hij ging eerst in de fietsenhandel en in de auto’s, maar dat werd het niet. Toen dacht hij: er is niks belangrijker in een mensenleven dan een huis. Dat is de basis, daar begint en eindigt je dag. Daar slaap je en daar leef je. Zo’n thuisbasis is een eerste levensbehoefte. Daar ga ik mensen bij helpen. Ik ga ze in alles ontzorgen, dus ook de hypotheek regelen, de verzekeringen en het pensioen. Mijn moeder was de eerste secretaresse en mijn ouders ontvingen hun klanten gewoon in de woonkamer. Als er iemand aanbelde zei mijn moeder: wacht maar even op de trap, meneer komt zo bij u. Als kind loop je daar al je hele leven in mee. Nu zet je het voort en probeer je het te behouden.
Heb je altijd de ambitie gehad om de zaak over te nemen?
Vanaf ongeveer 7 jaar kreeg ik, mede door mijn vader, interesse in wonen. Het verhaal achter een huis vond ik interessant. Alle facetten van het leven komen namelijk voorbij. Je bent een soort huizendokter die problemen oplost voor mensen. Komt er gezinsuitbreiding? Dan regel je een groter huis. Gaat men scheiden? Dan zorg je dat het huis verkocht wordt. Raakt iemand zijn baan kwijt en wordt het huis te duur? Dan zorg je voor een goedkoper huis. Ik ben er langzaam maar zeker ingerold. Mijn vader gaf ons al van jongs af aan klusjes op de zaak. Op mijn 20ste gaf hij mij de sleutels van een flat aan de Lekstraat en zei: ga die mensen maar rondleiden. Ik ben de opleiding gaan doen en ben nu ruim 23 jaar makelaar. Ik heb het leukste beroep van de wereld en mag samen met mijn broer een familiebedrijf runnen. Mijn kinderen zijn de 3e generatie en zij helpen ook al met klusjes zoals planten water geven en onkruid weghalen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik het heel leuk zou vinden als zij in de toekomst de zaak overnemen.
Wat zijn de voordelen van een familiebedrijf?
De onvoorwaardelijkheid en loyaliteit. Niet alleen richting mijn broer, mijn vader en mijn gezin maar ook richting onze medewerkers. Je beschouwt ze als familie en bent er altijd voor ze als dat nodig is. Dat is de magie van een familiebedrijf. Soms is dat ook wel eens lastig. Het gaat altijd over die winkel aan de Arnhemseweg. Je bent nooit ver buiten Apeldoorn en kunt niet even 3 maanden op reis. Wel mocht ik van mijn vader een jaar naar Amerika toen ik 17 was. Dat heb ik gedaan en ik ben dankbaar dat ik die kans kreeg want nu kan het niet meer. Het gaat altijd door. Is er een vlag kapot? Staat er een bord scheef? Moet de container aan de weg? Zijn de melkcupjes voor de koffie op? Ik ga wel even. Maar ik doe het met heel veel plezier.
Zijn er ook nadelen?
Het verkleint je leven in de basis. Op vakantie gaat altijd de laptop mee en ook op zaterdagen ben je aan het werk. Het is een grote verantwoordelijkheid en dat gaat soms ten koste van je gezin. Maar je weet waar je het voor doet. Het is van jezelf, als je er veel in stopt krijg je er veel voor terug.
Ook ben je ‘het gezicht van’. Daardoor gaan gesprekken bijna altijd over werk en moet ik moeite doen om een ander onderwerp aan te snijden. En het beroep van makelaar heeft een slecht imago. Het staat in de lijst van meest onbetrouwbare beroepen. Bij een makelaar denkt men vaak aan snelle jongens en het snelle geld. Terwijl ik zo niet in elkaar zit. We hebben geen grote huizen en dure auto’s. We zijn gewoon nuchtere jongens uit Apeldoorn Zuid.
Kiezen jullie in jullie samenwerking met andere bedrijven ook vaak voor familiebedrijven?
Als het kan wel. Als je een ander bedrijf belt, krijg je niet de naamgever aan de telefoon maar iemand die daar werkt. Dat is toch anders, een hele andere beleving. Bij ons doe je zaken met Reinders. Je belt met een familiebedrijf, niet met een makelaarskantoor. Maar nog belangrijker vinden we het om lokaal zaken te doen. Dat is de toekomst. Het gaat om het elkaar gunnen. We bellen altijd een Apeldoorns bedrijf als er iets moet gebeuren. En dat krijg je ook terug.